Steeds vaker bedenk ik me dat ik ineens geniet van deze tijd.
Nog niet zolang geleden beantwoorde ik t standaard “hee lang niet gezien, hoe gaat het met jou dannnnnn” (uhu, Drentenaren ;)) nog een beetje twijfelachtig. “Ja, goed wel... Eigenlijk alles super hoor! Echt, gaat allemaal goed, met t vriendje ook alles helemaal fijn :-) (en fijner <3). Alleen he, nog geen werk gevonden enzo”. Het zijn lastige tijden, er vallen veel ontslagen, de ervaring ontbreekt. En op deze manier lijkt het er niet op dat ik die snel kan opdoen. Ik zeg wel eens (lees: zo vaak..) dat ik graag meer zou willen schrijven. Sollicitatiebrieven vallen daar niet onder. Afwijzing na afwijzing zorgt voor dubbelklik, control c en control v praktijken. En natuurlijk weet ik dat dat niet handig is. Of slim. Of ‘resultaatgericht’. Resultaatgericht mn… Jawel. Oftewel, je wordt er gewoon een beetje moedeloos van. Gemotiveerd ben ik. Goed opgeleid ook. Heus. Sociaal. Thats a yess. Ik neem initiatief, stel vragen, geef mn mening en okeeee ik loop inderdaad ook best voor je naar het koffiezetapparaat. Als je het lief vraagt? En na een paar maand ook echt alleen als je het verdient.
“Ach, gewoon even niet zon leuke tijd nu, maar dat komt heus wel weer hoor!” Iedereen heeft van die periodes. En iedereen overwint ze. Of hoeft ze niet meer aan te gaan. Alsof in die periode alles stil staat en er pas daarna van alles weer begint.
Al glimlachend besef ik me; dat is niet zo. Niets komt zomaar, en alles heeft nut. Daarmee zeg ik niet direct dat ik in het ‘lot’ geloof of iets anders groots. Maar ook deze periode waarin ik me soms zo doelloos voelde, rusteloos (lees: gefrustreerd, verdrietig, boos, onzeker, magikevenschreeuwen?!) leert me juist zoveel. En daar issie weer; de opsomming. Ik leer ineens rust te hebben en te berusten. Ik leer het belang van een doel en vooral van het ergens naar streven. Van dat vinkje elke dag. Oh man, ik leer zoveel over voeding, hormonen, t liefst ook over filosofen en ik leerde weer dat schrijven kriebelt. Net als et natte park gras. Ik besef zomaar ineens dat ik het liefst met volwassenen zou willen werken. Maar dat ik kids wel echttt leuke CV opvulling vind. En een persoonlijke ontwikkeling (en jepp, beetje trots was ik wel). Ik merk dat ik hou van alle issues er om heen, dagverslagen, ouders, terugkoppeling, het systeem. Ik leer dat ik misschien wel de verkeerde studie volgde. Maar dat er geen studie is die helemaal 100% bij mij zou passen. Bestaat er zorgenvoorkunde? In alle opzichten? En in wetenschappelijke vorm?
Vandaag, toen ik voor mezelf aan het zorgen was (op de meest goddelijke manier: raw chocolate <3) bedacht ik het me ineens. Wat ik het liefste wil is mensen motiveren, mensen zich goed laten voelen, samen naar een doel werken, vertrouwen geven. Ik hou van mensen. Gedrag. Dat wat mensen doen. Waarom. Begrijpen, leren begrijpen. En anders begrip tonen. Maar niet van doen alsof. Het veranderen, tot de glimlach. Liefst niet in maar 6 sessies, maar afgezien van dat klinkt dit toch behoorlijk psycholoogje, niet? (check!)
Ik weet ineens dat er nog zo veel tijd is om al mn dromen te verwezenlijken. Tenminste, dat als je je richt op één, je in ieder geval meer geniet. Spaans. Filosofie. Het komt wel. Ik neem kennis van de lekkerste recepten en van de effecten van de dure, doch verbluffende superfoods. Ik koop citroenen. Lach mensen met een chips, brood, potjesgroente, kantenklaarmaaltijd en ontbijtkoek mandje stiekem uit (binnensmonds hoor :-) ). Ik misgun niemand zn genietmomenten. Maar ik ben me zo veel meer bewust. Van zo veel. Van wat er in ons eten zit. Wat het met je doet. Van wat ik op dit moment allemaal ‘heb’, terwijl een aanvullende bijstand niet eens echt vele extraatjes levert. Van wat het alllerbelangrijkste is; me goed voelen en dat delen met de liefsten om me heen. Et liefst breder, maar eerst dit. Genieten van dit moment. Hier. En. Nu.
En ineens wilde ik weer een agenda. Gewoon, je weet wel, zo’n papieren. Met van die mooie zinnen. En, ik kreeg er extra zinnen bij. Ingeplakt zorgen zij voor dagelijks terugkomend besef. En een doel. Karma <3.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten