feelin' fine

Even ging ik van de achtbaan. Mijn lichaam was moe. Slecht gevoed en van achtbanen hou ik sowieso al niet. Maar voor spek en bonen ga ik graag mee, dat wel. En soms ga ik daarin net te ver. Doe ik wel, maar zou ik eigenlijk niet. Af en toe weet ik stiekem ook gewoon niet zo wat dan. Maar het werd me duidelijk; slechte huid, slecht humeur (sorry vriendje, sorry mom) maar geen vinger op de zere plek.

Gisteren werd ik wakker met een ander gevoel. Ik deed wat ik moest doen, en voldoening schiep ruimte. Nieuwe plannen. Hernieuwde gedachten. Ik meende het toen ik zei dat ik er zin in heb. Ik meende het toen ik mezelf toesprak met Loes hou daar nou eens mee op. Iedereen wil slechts gelukkig zijn, en iedereen heeft recht op geluk. Mijn trots kwam eerlijk waar het zijn moest.

Oprecht keek ik naar mezelf.

Want hoe kijk ik naar anderen?

Toevallig stuitte ik vanmorgen op deze wijze woorden. Bijzonder hoe ik juist nu weer eens iets dergelijks lees. (want weten doe je het stiekem heus wel). Ik zou mooie woorden kunnen typen over iets als faal gekleurde brillen. Maar niet voor niets werd het mij zo duidelijk. En bovendien kunnen jullie deze website nu zomaar, een beetje dankbaar wellicht, toevoegen aan jullie dailyroutines. =).