Ik heb wat afgedroomd. En ook veel gedaan. Afgedaan ook. Nieuw gedaan, bijgeleerd en grenzen verlegd. De afgelopen tijd stond toch stiekem een beetje in het teken van mezelf. Uhu, stiekem. Want dat klinkt zo egoïstisch. Maar uiteindelijk komt het daar bij iedereen toch op neer.
Iedereen is op zoek naar geluk.
Best ook wel iets moois wat je kunt toepassen op verschillende ergernissen, jaloezieën en waardoor je bepaalde acties van bepaalde mensen (jezelf?) beter begrijpt. Iedereen is op elk moment van de dag op zoek naar dat wat hem op dat moment het gelukkigst maakt. Zij het korte termijn genot, zij het het uiten van je frustraties. Zij het het eeuwige leven. (dahum :P). In the end willen we maar 1 ding. Op dit moment glimlachend naar jezelf kunnen kijken. Het (ik?) gaat goed. Wat de een gelukkig maakt, is voor een ander afzien. En wat bij jou wellicht een glimlach doet opkrullen, laat haar onverschillig. Onverschilligheid past niet in mijn idee van -kriebelig, rondjes draaiend met je armen wijd, frisse lucht, pretoogjes- geluk. Maar dat is mijn ego dat spreekt. Wat is dan geluk? Byron Katie heeft het over vrijheid van je gedachten, leven in de realiteit. Het is je eigen verhaal dat ongelukkig maakt. Kort door de bocht veroorzaakt niet de situatie om je heen je gemoedstoestand, maar de gedachten die jij daar over hebt. En. Alles is een weerspiegeling van jezelf. Vind je iets aan je partner vervelend? Let maar eens op wat dat zegt over jou. Uhu, als jij je ergert aan de rondslingerende sokken van meneer.. zijn het niet de sokken maar de gedachte 'hij moet altijd zijn sokken opruimen' (en hij doet het niet!) die je geërgerd maken. In haar boek 'vier vragen die je leven veranderen' legt Katie uit hoe je deze (en ook diepere levensvragen, heus ook ;)) kunt onderzoeken.. Is het waar? Kun je echt absoluut zeker zijn van de gedachte dat hij zijn sokken op moet ruimen? Mmmm, daar lijkt het tricky te worden. Want JAAAA natuurlijk moet hij zijn sokken opruimen!! Want als pietje straks komt dan liggen hier allemaal sokken en ik wil niet dat het er smerig uitziet en bovendien ik heb het hem nu al vijftien keer gevraagd zoveel moeite kan het toch niet zijn om het even te doen! Uhu ;). ik ik ik ik ik. En wat zegt de realiteit? Dat meneer zijn wonderschone zwarte enkelsokjes (alsjegelukhebt)(uitwisselingfotthewin!) gewoon op de grond laat liggen. Hij onverschillig (...) jij geïrriteerd. En je voelt je niet gehoord. Misschien heeft hij niet in de gaten wat je allemaal voor hem doet? Hij moet je meer respecteren en waarderen. OF NIET! Want beeld je eens in; hoe zou je zijn als je niet gelooft dat manlief zijn sokjes achter zn lekkere kont moet oprapen (ja, er is heus veel leuks aan die mannen van ons ;)). Je zou je in ieder geval niet geïrriteerd voelen. Gedachten over of hij je huisvrouwkwaliteiten wel voldoende ziet en waardeert, zouden niet bij je ronddwalen. Misschien zou je niet eens aan je eigen huisvrouwkwaliteiten twijfelen. En wellicht, heeeeel misschien hoor, raap je zonder dat je er erg in hebt wel gewoon die sokken op. Hop in de kast. Wat ben ik ook een goede huisvrouw ;). Tralalalalaa.
Dus.
Vraag 1; is het waar?
Vraag 2; kun je er absoluut zeker van zijn dat het waar is?
- hoe is de realiteit?
Vraag 3; hoe reageer ik als ik die gedachte heb?
- kun je een reden vinden om die gedachte los te laten? (probeer haar niet los te laten)
- kun je een stressvrije reden bedenken om aan die gedachte vast te blijven houden?
Vraag 4; wie/hoe zou ik zijn zonder die gedachte?
En. Keer het om.
Ik moet mijn eigen kwaliteiten zien en waarderen.
Jaja. sokken - zelfwaardering. I know. Zo klinkt het misschien wat verdramatiserend. Maar echt. Een aanrader vind ik het! Natuurlijk leidt Byron Katie je door de vragen, uitgebreide dialogen geven inzicht en de vele voorbeelden kun je op allerlei manieren betrekken op jezelf. The work; een methode om je denken te onderzoeken, het gevoel bij de basis aan te pakken en om er van binnenuit iets te veranderen. Orde in plaats van chaos.
Zelf merk ik de laatste tijd soms weer een gespannen onaangenaam gevoel, als resultaat van een gedachte (we hebben een gedachte, krijgen een gevoel en reageren daar dan op). In een poging deze onaangename gevoelens te veranderen zoeken we naar oplossingen buiten ons zelf. Bekende middelen zijn alcohol en drugs, maar ik vind het bij mezelf meer in sport, eten, geld uitgeven en relaties. Soms werkt het, soms niet. Soms is het een aanzet tot. Ik weet dat een aantal dingen -gewoon doen- me goed doen voelen over mezelf. Eigenlijk is het heel grappig. Gewoon doen waar je zelf achter staat. Gewoon doen waarvan je zelf weet dat fijn is. Gewoon doen wat je moet doen (afwas,werk,dat). Gewoon doen. Altijd komt dat bij mij terug. Just do it. Dream and do. Daarom start ik , gewoon :P, vandaag met de 21 day sugar detox! 21 dagen zonder suiker, een uitdaging waar ik zelfs zin in heb! Een stok achter de deur laat mij - gewoon - dingen doen. (Anderen hebben altijd een reden nodig waarom ik zo sport/eet/doe.... ik heb zelf altijd een reden nodig om zo te sporten eten en te doen..... ;) ). MAAR! 21 dagen zonder suiker dus :-). Terwijl ik dacht dat ik daar vandaag veel over zou vertellen, bleek iets anders verder naar voren op de tong. Wel wil ik deze blog gaan gebruiken mijn detox avontuur te beschrijven in woord en beeld. Het schijnt te helpen ;). Bij deze dus een foto van mijn eerste detoxproof ontbijt. Waar ik overigens vrijwel altijd varianten van eet zo in de ochtend :P. Tomaatjes, courgette, wat boerenkool en 2 eitjes gebakken in kokosolie met kurkuma, zwarte peper, zout en smoked paprika. Ook wat bacon gebakken + wat rucola en avocado on top. Makkelijke, doch goede start! =). Naast gezond eten, flink sporten, een gespierd lichaam kweken, gewoon verslagen typen als dat moet, liefhebben, in veelvoud, opruimen (sokken.. ook) en gastvrouw spelen, ga ik proberen de komende 21 dagen mijn gedachten te onderzoeken. Uitschrijven, bevragen en omkeren. En nu ga ik naar de zon.
"Niets buiten je zelf kan je ooit geven wat je zoekt."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten