storm

hoor hoe de regen ketst tegen de ruiten
hoe ze dacht daarom aan toen
die donkere nacht niet in het bijzonder
zwarte wolken wolven brullend
geeuwde zij en sloot het raam
gordijnen kiertjes open zodat ze het zag staan
duizend kleine lettertjes
gevormd door het contrast
et was altijd maar net dat wat ze las

Dat de ramen hier niet open kunnen, wil niet zeggen dat de storm niet binnen waaien kan. Maar zelfs wanneer ik draaien zou, bedekt plastic hier het glas. Desondanks zie ik glimlachend hoe het is veranderd. Het woeit, fietsen vliegen en hoewel het op (zijn) zolderkamers meer effect heeft, voelt het knus. Van de pret kan ik niet slapen. Morgen mag ik weer, wat lang, is de wekker aangezet? Tien keer checken is bij mij niet overbodig, al ligt het meest aan snooz gedrag.

Mooie woorden lees ik graag.