hoe ze dacht daarom aan toen

zie je dan hoe het verandert
de storm luidt het nieuwe in
kan je van de pret niet slapen
en lijkt je morgen mag ik weer nog zo ver weg

hoor hoe de regen ketst tegen de ruiten
hoe ze dacht daarom aan toen
die donkere nacht niet in het bijzonder
maar helder voor de geest staat hij
zwarte wolken wolven brullend geeuwde zij en sloot het raam
de gordijnen kiertjes open zodat ze het zag staan
duizend kleine lettertjes
gevormd door het contrast
et was altijd maar net dat wat ze las